Aυγερινός  Χατζηχρυσός

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΠΙΣΤΟΥΣ ΤΗΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ

«Μια μερα ειδα έναν άνθρωπο..
Ντυμένος με κουρέλια και πράγματα στα χέρια,
παρακαλούσε για δεκάρες για να επιζήσει.
Τόσο φτωχός όσο ένας ανθρωπος μπορει να είναι
Τον πήρα στο σπίτι μου να τον φιλοξενησω,
του έδωσα δωμάτιο, κρεββάτι κι αρκετό φαϊ για να φάει.

Ακόμη θυμάμαι τα τελευταία του λογια :
«Δεν θα μπορεσω ποτε να σου επιστρεψω αυτά που έκανες,
αλλά οι ουρανοι θα το θυμούνται και θα στο ξεπληρωσουν»

Πενήντα χρονια πέρασαν από τότε που συνάντησα αυτόν τον άνθρωπο
κι εγώ πεθαινα και σύντομα θα ‘μουν νεκρός..

τότε  τρεις Αγγελοι έκατσαν μπροστα στο κρεββατι μου

Ο πρώτος μου λεει μη φοβάσαι θα σου δώσω την αθανασία για την ψυχή σου
Ο δεύτερος Αγγελος είχε χρυσά ματια, μου έδωσε τα φτερά μου.
Ο τρίτος όλες την Σοφία που θα μπορούσε να δώσει ένας Αγγελος σε ένα θνητό όπως έγω….»

Μετάφραση από το τραγούδι Samarithan – LP «Nightfall» (1987) – Candlemass