του Αυγερινού Χατζηχρυσού

Αν κάτι επισημαίνουν ιστορικοί και θεωρητικοί της στρατηγικής από τον Θουκυδίδη, μέχρι τον von Clausewitz και τον Σουν Τζου είναι ότι δεν πρέπει ποτέ κάποιος να υποτιμά τον αντίπαλό του. Τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση Μητσοτάκη, έχει μετατρέψει – και – την εξωτερική πολιτική, ανάμεσα στα άλλα, σε μια επικοινωνιακή φούσκα ώστε να παρουσιάσει τον γόνο της γνωστής πολιτικής δυναστείας ως μεγάλο ηγέτη.

Τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης τον παρουσιάζουν κάτι ανάμεσα στον Τσωρτσιλ (άρθρο της 18 Μαρτίου «Με συνταγή Τσόρτσιλ») , τον Μωυσή (άρθρο 6 Απριλίου 6 Απριλίου «O Κυριάκος καλείται ως νέος Μωυσής»)  και τον Ηρακλή (άρθρο 28 Μαϊου «Μητσοτάκης αντιμετώπισε δοκιμασίες που θα φόβιζαν ακόμα και τον ήρωα της μυθολογίας Ηρακλή»).

Μπορεί τα παραπάνω, μαζί με τις πλαστές δημοσκοπήσεις που ποδηγετούν μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος, να έχουν αποτέλεσμα εντός της χώρας, με το μεγάλο ποσοστό των ΜΜΕ να μην λειτουργούν δημοσιογραφικά, αλλά ως κομματικά όργανα της ΝΔ και ναι πράγματι αυτή η μέθοδος του έδωσε και την εξουσία, σε ένα υπερπροστατευτικό τοπίο και εκατομμύρια σε διαφημίσεις και επικοινωνιολόγους, όμως από το επικοινωνιακό προστατευτικό λίκνο και τις στημένες συνεντεύξεις, στο να γίνεις «παίκτης» στην διεθνή διπλωματία και τις διεθνείς σχέσεις υπάρχει τεράστια απόσταση.

Η αφελής, να το πούμε ευγενικά, αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας από την πλευρά της κυβέρνησης, προκαλεί ανησυχία σε όλους τους Έλληνες, για την ικανότητα του πολιτικού προσωπικού της και αποθρασύνει τον Ερντογάν.

Βλέπουμε πολιτικά στελέχη της κυβέρνησης, ακόμη και έγκριτοι μέχρι χθες καθηγητές, σε συγχορδία με «δημοσιογράφους» να παρουσιάζουν την Τουρκία απομονωμένη, μεταξύ φθοράς κι αφθαρσίας, όπως λέει βουλευτής μας προκαλεί η Τουρκία διότι «δεν πάει καλά ο τουρισμός της» όταν Τουρκία αντίθετα από την Ελλάδα έχει βιομηχανία και πρωτογενή παραγωγή και δεν βασίζεται μόνο στους τουρίστες ενώ ο ειδικός στα νανογιλέκα να καθησυχάζει τον λαό λέγοντας ότι «είναι σε πάρα πολύ δύσκολη η  οικονομία της Τουρκίας, η δημοτικότητα του Ερντογάν είναι χαμηλή, για πρώτη φορά χάνει εκλογές σε δημοσκόπηση για την προεδρία».

Θυμίζουμε ότι η οικονομική δυσπραγία δεν την εμπόδισε το 1996 να γκριζάρει το Ιμια, να πάρει από τον Σημίτη δικαιώματα στο Αιγαίο με την Συμφωνία της Μαδρίτης και τον Οτσαλάν, και να συνεχίσει τις διεκδικήσεις ακόμη κι όταν ήταν υπό την κατοχή του ΔΝΤ

Ποια Ελληνική διπλωματία;

Από τις πυλώνας σταθερότητας της Ανατολικής Μεσογείου με συμμαχίες να τρέχουμε να καλύψουμε τον παράνομο Τουρκολυβικό σύμφωνο. Ειρήσθω εν παρόδω, για να κάνουμε σύγκριση προσωπικοτήτων διεθνούς κύρους, όταν τον Δεκέμβριο ο Ερντογάν κατέθεση τις συντεταγμένες τον ΟΗΕ, ο τέως Πρόεδρος Παυλόπουλος, σήκωσε το τηλέφωνο και μίλησε προσωπικά με τον ΓΓ του ΟΗΕ Γκουτέρες, βάζοντας το αίτημα της Τουρκίας προσωρινά στον πάγο. Πόσοι ηγέτες στον κόσμο έχουν αυτές τις «φιλικές» σχέσεις σε τόσο υψηλό επίπεδο;

Και τι έχουν ως επιχείρημα, τα κυβερνητικά στελέχη για να μας πουν πόσο ηγέτης είναι ο Πρωθυπουργός; Το ότι σταμάτησαν μερικούς κυριολεκτικά γυμνούς που έστειλε ο Ερντογάν στον Έβρο, με τα ΜΑΤ, στα πλαίσια του υβριδικού πολέμου. Ναι πράγματι σταμάτησαν τους μετανάστες και ο Φράχτης εμποδίζει την διέλευση μεμονωμένων ομάδων, ενώ μειώνει την ανάγκη σε προσωπικό για περιπολίες, αλλά ΔΕΝ είναι αμυντικό έργο. Που ακούστηκε στον 21ο στατική άμυνα με φράχτες;

Μπορεί τα βέλη – εσωκομματικά – να στοχοποίουν τον Νίκο Δένδια, αλλά όπως φαίνεται, είναι ο πιο σοβαρός στην κυβέρνηση, γιατί μάλλον έχει καταλάβει τι διακυβεύεται. Και την διπλωματική επιτυχία να φέρει στην Ελλάδα τον Χάφταρ πιστώνεται, όταν ο Πρωθυπουργός του  ο…Τσώρτσιλ «εφαγέ πόρτα» από την συνδιάσκεψη του Βερολίνου και στο περιστατικό με τον φράχτη στον Έβρο, παρά την λάθος διατύπωσή του, ανέλαβε να το διορθώσει και να σώσει την κατάσταση με το αν μπήκαν ή δεν μπήκαν Τούρκοι σε Ελληνικό έδαφος, ενώ ήταν υπεύθυνο άλλο υπουργείο.

Ας σοβαρευτούν γιατί από την απομονωμένη Τουρκία του 2016, όταν ο Αλέξης και Πάνος είχαν φέρει στο Αιγαίο τον στόλο του ΝΑΤΟ απέναντι από τα Τουρκικά παράλια, φτάσααμ στο Oruc Reis να κόβει βόλτες όπου θέλει (δεν το πήρε ο αέρας), αεροπλάνα να πετάνε πάνω από κατοικημένα νησιά,  να ακυρώνεται η ελληνική άσκηση ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ, να ετοιμάζουν οι γείτονες γεωτρήσεις 6 μίλια από τα beach bar της Ρόδου – Καρπάθου – Κρήτης, να  αποκόπτουν το Καστελόριζο, στήνουν ΑΟΖ με την Λιβύη, έστειλαν 6 από τις 16 φρεγάτες νότια της Κρήτης, Τουρκικά υποβρύχια θα ελλιμενίζονται στο μέλλον στην Αλβανία στο Ιόνιο. 

Την ίδια ώρα ο «απομονωμένος» Ερντογάν, θα λάβει προενταξιακά χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση μεταξύ 2021-2027 μέσω του IPA, 7.000 γερμανικές εταιρίες δραστηριοποιούνται στην Τουρκία (ανάμεσα τους κι η Siemens που μαντέψτε ποιον έχει στην ατζέντα). Βλέπουμε ο «απομονωμένος» να σπάει το εμπάργκο όπλων στην Λιβύη μπροστά στις κάμερες με πτήσεις της Turkish Airlines και να φεύγουν 14 πτήσεις C-130 με πολεμοφόδια από την Άγκυρα με προορισμό την Τρίπολη, να μιλάει απευθείας με τον Τραμπ και τον Πούτιν, και το Μαξίμου μετά βίας να βγάζει μερικά δελτία τύπου με τον Πρέσβη των ΗΠΑ στην Τρίπολη. Ο «απομονωμένος».

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Kontra News της Κυριακής που κυκλοφόρησε εκτάκτως στο Σάββατ 6 Ιουνίου 2020