Φάτε τους πλούσιους. Η φράση είναι αρκετά διαδεδομένη τον 21ο αιώνα, που οι οικονομικές ανισότητες έχουν γίνει τεράστιες, χειρότερες ακόμη και από τις δεκαετίες που ακολούθησαν τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά όχι δεν ανήκει στους Aerosmith, που την έκαναν… τραγούδι. Η φράση «Όταν ο λαός δεν θα ‘χει τίποτα πια να φάει, θα φάει τους πλούσιους», αποδίδεται από τον Ιστορικό Αδόλφο Θιέρσο στον Διαφωτιστή φιλόσοφο της Γαλλικής Επανάσταση Ζαν Ζακ Ρουσώ. 

Αν και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες στο Harvard, μάλλον η Γαλλική Επανάσταση δεν ήταν βασικό μάθημα στο κορυφαίο Πανεπιστήμιο, γιατί όλοι θυμόμαστε το περιστατικό στη Βουλή, όπου απέδωσε τη διάκριση των εξουσιών στον Ζαν Ζακ Ρουσσώ αντί του Μοντεσκιέ. Σαν να ρωτάς πτυχιούχο της Φυσικής και να μην γνωρίζει τους νόμους του Νεύτωνα.

Πάντως όταν δεν διδάσκεται κάποιος από την Ιστορία, θα την βρει μπροστά του από την πραγματικότητα. Γιατί μπορεί να πληρώνει Μέσα Ενημέρωσης να τον υμνούν για την διακυβέρνηση της Χώρας, αλλά η πραγματικότητα των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων που στενάζουν από την ακρίβεια δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί, όσες δημοσκοπήσεις και να πληρώσει.

Κόλαφος μάλιστα ήταν για παράδειγμα την Πέμπτη (31/3), αποκαλυπτική έκθεση της ΓΣΕΕ και του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ με την ALCE, η οποίο έδειξε ότι η κοινή γνώμη, ως το αποτελεσματικότερο μέσο για την προστασία του βιοτικού τους επιπέδου από τις ανατιμήσεις, στο 49% επιλέγει τη μείωση των ειδικών φόρων και φόρων κατανάλωσης, στο 43% την αύξηση του κατώτατου μισθού, ενώ μόλις το 3% επιλέγει τη λύση των επιδομάτων.

Η έρευνα δεν κομίζει κάτι καινοφανές ή περίεργο, αλλά είναι η εικόνα της πραγματικής οικονομίας και όσων δραστηριοποιούνται μέσα σε αυτό το περιβάλλον. Της καπιταλιστικής καταναλωτικής οικονομίας, όχι κάποιας κομμουνιστικής που συνηθίζουν να κατηγορούν οι διάφοροι κυβερνητικοί πανελίστες σε όσους κάνουν κριτική στην κυβερνητική πολιτική. Όσα λεφτά ρίχνεις στα χαμηλά στρώματα, τόσα θα πάρεις πίσω από την αναθέρμανση της, καπιταλιστικής τονίζουμε οικονομίας. Όσο δίνεις λεφτά στην ελίτ, αυτά καταλήγουν σε σεντούκια, είτε στην Ελβετία είτε στις διάφορες offshore που μάθαμε από τα Paradise Papers, τα Luxleaks και τα Panama Papers.

Κι όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, τον οποίο στηρίζει το αυτοαποκαλούμενο «μέτωπο της λογικής» κάνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που θέλει το 97% και επιλέγει να προσπαθεί να κλείσει τις μαύρες τρύπες στην οικονομία με επιδόματα. Και μάλιστα, ούτε αυτό κάνει σωστά, αφού βάζει τόσα κριτήρια στα επιδόματα, που στην πράξη το επίδομα ακρίβειας δεν το δικαιούται κανείς, εκτός από αυτούς που κοιμούνται στα παγκάκια.

Δηλαδή αντί να χτυπήσει το πρόβλημα της ακρίβειας στην Ενέργεια στην πηγή του, τους παραγωγούς, που είναι και αυτοί που παρασύρουν και όλη την οικονομία στο χάος, τους δίνει και επιδότηση να συνεχίσουν να κερδοφορούν. Ετσι βλέπουμε το παράλογο, νοικοκυριά με μισθό 600 ευρώ να καλούνται να πληρώσουν το διπλάσιο ή και το τριπλάσιο ποσό σε λογαριασμούς ρεύματος, επειδή κάποιοι ήθελαν να έχουν γρήγορο κέρδος με το φυσικό αέριο  και ο Κυριάκος Μητσοτάκης να δίνει μερικά ευρώ ανά λογαριασμό, όχι στην τσέπη του καταναλωτή, που μπορεί να το έδινε για να πάρει πχ ψωμί, αλλά από τα Κρατικά ταμεία, δηλαδή τους φόρους των μεροκαματιάριδων απευθείας στους πάνω!

Και γιατί το κάνει αυτό ο Μητσοτάκης; Μα γιατί έτσι θέλουν οι πάνω, δηλαδή το 3%. Την Τετάρτη μάλιστα (30/3) από το βήμα του συνεδρίου Power & Gas Forum παράγοντες της ελληνικής αγοράς ενέργειας,  αφού εξήραν το μέτρο των επιδομάτων της Νέας Δημοκρατίας, αφού σε αυτούς καταλήγουν, αντέδρασαν και στο ενδεχόμενο να φορολογηθούν τα ουρανοκατέβατα υπερκέρδη χαρακτηρίζοντάς το δήμευση (sic)!

Από την μια δηλαδή οικογένειες βρέθηκαν ξαφνικά με χρέη στο ρεύμα 1.000 με 3.000 ευρώ, που δεν θα πληρωθούν ούτε στον αιώνα τον άπαντα με αυτούς τους μισθούς, και η ελιτ που δεν ξέρει τι έχει, αυτοθυματοποιειται στο ενδεχόμενο να μειωθούν τα κέρδη!

Αλλά έχουμε ξαναγράψει, ότι η ελίτ δεν συνεισφέρει στην πραγματική οικονομία, γιατί οι πλούσιοι ξοδεύουν ελάχιστα, επειδή «ουσιαστικά κάθονται στα χρήματά τους» και ως αποτέλεσμα να μειώνεται η ζήτηση. Η ακρίβεια, οι ανατιμήσεις, η ανεργία, η υποαπασχόληση, οι υπερωρίες άνευ αποδοχών του Χατζηδάκη και ο φόβος έχουν περιορίσει την κατανάλωση κι άρα την αγορά.

Και είμαστε ακόμη στην αρχή. Τον Απρίλιο αναμένονται κι άλλες αυξήσεις και στο ρεύμα και στα τρόφιμα, τέτοιες που ακόμη και η μείωση φόρων δεν θα είναι αρκετή και ήδη τα ράφια των Σούπερ Μάρκετ αδειάζουν. Ενώ και στο συνέδριο Power & Gas Forum το συμπέρασμα ήταν ότι το Φυσικό Αέριο όχι μόνον δεν πρόκειται να πέσει στις παλιές τιμές, αλλά δεν πρόκειται να μειωθεί, με τις χώρες να ανταγωνίζονται για LNG. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πλέον είναι βαρίδι για την Ελλάδα κάθε μέρα στην εξουσία μας φέρνει όλο και πιο κοντά το χείλος του γκρεμνού. Η αναδιανομή του πλούτου που έχει κάνει προς τα πάνω, θυμίζει την κατάσταση που αντιμετώπισε ο Ελευθέριος Βενιζέλος με τους τσιφλικάδες και αυτά τα πράγματα ή λύνονται πολιτικά ή θα έχουμε άσχημες εξελίξεις

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη Kontra News της 3 Απριλίου 2022