«…Σ΄ Εσένα αντιστέκεται φορώντας μαύρα η Αντιγόνη,
και σ΄όλη τη Χώρα πένθος ντύνεται ο λαός,
που Εσένα φιλοξένησε…»

“Europas Shande”

Ο Γερμανός Νομπελίστας Συγγραφέας Günter Grass με ένα ποίημά του, το “Europas Shande” (Η ντροπή της Ευρώπης) παρενέβην πλέκοντας  το εγκώμιο της Ελλάδας, την Ιστορία και την προσφοράς της στον παγκόσμιο πολιτισμό καταγγέλλοντας ταυτόχρονα την στάση της Γερμανίας απέναντι στο Ελληνικό λαό.

Αντίθετα, στο κατά διακριτικό τίτλο, «Ελληνικό» Κοινοβούλιο οι εκπρόσωποι του Ελληνικού λαου προσπαθούν απεγνωσμένα και με κάθε τρόπο να υπακούσουν σε αυτή την Γερμανία. Οχι να χτίσουν μια καλύτερη Ελλάδα, αλλά ένα κακέκτυπο Γερμανίας ή «πολιτισμένης» Ευρώπης αν θέλετε.

Ξέρετε, αυτής της Ευρώπης που, αγαπά το Περιβάλλον, έχει αποτελεσματικές Δημόσιες Υπηρεσίες, υποδειγματική Υγεία, τουλάχιστον έτσι λένε και κάνει ο,τι μπορεί να κρατήσει αυτό τον τρόπο ζωής, ακρωτηριάζοντας παιδάκια στην Σερβία, ποτίζοντας έγκυες με Ουράνιο (DU) στο Ιρακ και κατασκευάζοντα Smart Phones με $1/μέρα στη Μαλαισία.

Οπως είχε πει κι ο Σπύριδων-Αδωνις «πρέπει να αφήσουμε την Τροικα να φτιάξει αυτό το Κράτος, γιατί μόνοι μας όλο ανοησίες και κλεψιές κάνουμε.»

Φυσικά στις ανοησίες, δεν συμπεριλαμβάνονται οι Προσλήψεις ημετέρων, οι διορισμοί στα Νοσοκομεία αποτυχημένων γκρουπούσκουλων -εκτός αν είναι αριστερά γκρουπούσκουλα- και φυσικά καλλίπυγων εθελοντών φωτομοντέλων, ούτε στις κλεψίες η Λίστα Λανγκάρτ και τα Υποβρύχια.

Ζει στην πραγματικότητα, είναι Ρεαλιστής,  όπως αυτός όμως αντιλαμβάνεται τον Θουκυδίδη, ή τον Αριστοτέλη, δηλαδή «…δι᾽ ἐσόπτρου…» όπως δηλαδή κάθε «πολιτισμένος» Δυτικός, που θαυμάζει τόσο πολύ ο ανελλήνιστος Σπύρος-Αδωνις.

Κατά την αιτιοκρατία που θεωρεί ως μονόδρομο, χρεωκοπήσαμε και η μόνη λύση είναι η τυφλή υπακοή στα Volture Funds, απλά κι αμαχητί.

Οπως δηλαδή κι ο Λεωνίδας δέχθηκε την ρεαλιστική Προσφορά του Ξέρξου κι έγινε Σατράπης της Ελλάδας αντί να σκοτωθεί στις Θερμοπύλες, ή τον Θεμιστοκλή που μαζί με τον Λυκίδη προτίμησαν την προσφορά του Μαρδόνιου κι απέφυγαν την Ναυμαχία της Σαλαμίνας, ή ακόμη, ο πιο ρεαλιστής της Εποχής του, Παλαιολόγος παρέδωσε την Πόλη κι έφυγε με τα Υπάρχοντα του για ζήσει βασιλικά σε άλλη χώρα, αντί να σκοτωθεί μάταια.

Να μη σας πάω στη σφαγή των Μηλίων. Πως να καταλάβει κάποιος Φεντεραλιστής και Ρεαλιστής Σπύρος Αδωνις την «παράλογη» απόφαση των Μηλίων, αν δεν έχει βίωμα τον «αγράμματο» Μακρυγιάννη και τον Ακάθιστο Υμνο, αλλά τον Φρηντμαν.

Και τα 6δις που ζουν στον Πλανήτη να ρωτήσεις θα σου πουν το παράλογον, o αγράμματος Μακρυγιάννης θα σού λεγε «…Ότι τον κιοτή χίλιες φορές να τον έβρης κιοτή και να τον χτυπάς, πάγει καλά· …»

Μην απορείτε λοιπόν, ούτε για τα μοντέλα σε εθελοντικές θέσεις, ούτε για τις ακροδεξιές μεταστάσεις σε θέσεις συμβούλων, ούτε για το κλείσιμο νοσοκομείων, ούτε για την κατάργηση του δικαιώματος της Περίθλαψης, ούτε για την Δήμευση των εστιών σας, ούτε για τον Εργασιακό Μεσαίωνα.

Ο Πατριωτισμός τους σταματάει στα όρια των Βορείων Προαστείων. Η σκληρή «πραγματικότητα» είναι μόνο Ταξική. Αφορά μόνο τους Μικρομεσαίους, τον εργάτη και τον Αγρότη.

Από τoν ΛΑΟΣ πήρε μαζί του μόνο την Ιδιωτική Υγεία, το Ξεπούλημα των Δημόσιων Οργανισμών, την καταπάτηση των Εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά «ξέχασε» για παράδειγμα την Προστασία των Πολυτέκνων και το Δημογραφικό, φορολογώντας «τεκμαρτά» την τεκνοποίηση, αφού ούτως ή άλλως, το 2050 θα είμαστε μια Νοτια Επαρχία με 4-5εκ δίγλωσσους Ελληνόφωνους  της Τραπεζικής Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας, ενώ οι «ξένοι» χωρίς ταξική συνείδηση, με το νόμο 4052, είναι λιγότερο διεκδικητικοί και γκρινιάριδες, χωρίς άλλα πολιτικά δικαιώματα.

Τα εκατομμύρια των Ανέργων της Ευρώπης δεν είναι αστοχία, είναι ο στόχος της Πολιτικής. Ο «απασχολούμενος» αντί να κερδίζει από τον μόχθο του, τον ξεπουλάει, απαρνούμενος ακόμη και την Ελευθερία του, χωρίς να μιλάει και να διεκδικεί τα δικαιώματα του γιατί τον πιέζει η «πραγματικότητα» που του δημιούργησαν.

Αλλά ο Ταξικά ανώτερος του Τραπεζίτης της Πειραιώς, Γιούρομπανκ και Αλφα  μπόρεσε να αλλάξει τη «πραγματικότητα» με τα λεφτά των Ανέργων, τρώγοντας ακόμη και τις σάρκες της Κύπρου, που έστρεξε να βοηθήσει στην απάτη του PSI.

Αν λοιπόν ο Σπύρος Αδωνις, ο Μαυρουδής, ο Φαήλος, ο Χρύσανθος ήταν Γερμανοί ίσως τους περίσσευε λίγος Φιλελληνισμός για την Ελλάδα, όπως στον Ελληνα κατά την ημετέρα Παιδεία  Günter Grass, αλλά δυστυχώς δεν είναι Γερμανοί.

το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ΧΩΝΙ της Κυριακής, 5 Ιανουαρίου 2014