του Αυγερινού Χατζηχρυσού

Ο Κώστας Καραμανλής την περίοδο 2004 – 2009 είχε δώσει μαθήματα πολιτικής διαχείρισης των σκανδάλων, που κατά καιρούς μπορεί να ξεσπάσουν σε όλες τις κυβερνήσεις, είτε ως κατασκευασμένη προπαγάνδα των αντιπάλων, είτε ως πραγματικές ατασθαλίες μελών της κυβέρνησης ή άλλων στελεχών.  Ο Κώστας Καραμανλής, σεβόμενος τους θεσμούς και έχοντας εμπιστοσύνη στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, της είχε παραχωρήσει πράγματι αέρα να αναπνεύσει και να αποκαλυφθούν τα σκάνδαλα και δεν τα χαρακτήριζε σκευωρίες.

Ακόμη και όταν αφορούσαν στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, και μόνον στην παραμικρή σκιά ζητούσε την παραίτηση, ακόμη και κορυφαίων υπουργών του, μέχρι να αποφασίσει η δικαιοσύνη, έτσι ώστε η υπουργική τους θέση να μην αφήνει υπόνοιες παρέμβασης στην δικαιοσύνη, αλλά ακόμη και αν κρίνονταν κάποιοι ένοχοι, αυτό να μην ήταν βαρίδι στο κόμμα.

Η επιλογή του δικαίωσε και τον ίδιο και την Νέα Δημοκρατία, αλλά και τους ίδιους, αφού αθωώθηκαν όντας πολίτες και όχι εν ενεργεία υπουργοί. Κανονικά. Στα δικαστήρια και όχι με απαλλακτικά βουλεύματα και αρχειοθετήσεις, ούτε  απειλώντας λειτουργούς της δικαιοσύνης.

Πράγματι δεν υπάρχει πιο προοδευτικό και αριστερό από την απλή αναλογική, που είναι το δικαιότερο εκλογικό σύστημα. Όσες ψήφους παίρνει ένα κόμμα – τόσες έδρες και ας αποφασίσει ο λαός σε ποια κόμματα θα δώσει την εντολή να σχηματίσουν κυβέρνηση και τι πρόσημο θα έχει αυτή.

Άλλωστε στα μνημόνια μας έβαλαν μονοκομματικές κυβερνήσεις, από τα εξοπλιστικά και τα swap με την Goldman Sachs του Κώστα Σημίτη, μέχρι τα ελλείμματα του 2010 και τελικά μας έβγαλε η κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, με όλες τις δυσκολίες και τις τεράστιες ιδεολογικές αντιθέσεις των δυο μερών.

Συνδετικός κρίκος όμως των δυο εκ δια μέτρου αντίθετων κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, ήταν το ότι δεν είχαν εξαρτήσεις από τα συμφέροντα και δεν έβαλαν το δάκτυλο στο μέλι. Αντιθέτως για πρώτη φορά κυβέρνηση πήρε από τα μεγάλα συμφέροντα, όπως για παράδειγμα με τις τηλεοπτικές άδειες και έδωσε στο λαό, κοινωνικά μερίσματα, 13η σύνταξη, αυξήσεις μισθών κι άλλα.

Δυστυχώς η δικαιοσύνη ήταν κατώτερη των περιστάσεων, το λιγότερο κι δεν προχώρησε άμεσα η απονομή της στα σκάνδαλα που βρέθηκαν σε πολλά υπουργεία, κάτι που κατέληξε στην παραγραφή τους, όπως στο σκάνδαλο του ΚΕΕΛΠΝΟ ή στην τρομακτική καθυστέρηση της απονομής, με αποτέλεσμα ακόμη να μην υπάρχουν αποφάσεις και να έχουν βαλτώσει οι υποθέσεις του Γιάννου Παπαντωνίου, που είναι πλέον ελεύθερος, αφού από το 2018 που συνελήφθη εκκρεμεί η δίκη τέσσερα χρόνια, χωρίς κάποιο νεώτερο ότι θα γίνει στο σύντομο μέλλον, ενώ για τον Ανδρέα Λοβέρδο μάθαμε ότι στην πορεία ζητήθηκε νέα μετάφραση εγγράφου του FBI, αν και υπήρχε ήδη, από την οποία κάποιος έσβησε το όνομά του.

Θα περίμενε κανείς, ότι το ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ, μετά την ανανέωση αρχηγού, θα συνέχιζε την ρότα που είχε χαράξει η Φώφη Γεννηματά, στην απεξάρτηση από την οδυνηρή συγκυβέρνηση με τον δοτό Πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο, την ΝΔ, το ΛΑΟΣ και την βραχύβια ΔΗΜΑΡ, η οποία του στοίχισε εκλογικά οδηγώντας το στο ιστορικό ναδίρ των ποσοστών του.

Όμως το ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ, αντί να το κάνει όπως ο Καραμανλής, όχι μόνο πρότεινε τον Ανδρέα Λοβέρδο να συμμετάσχει στο Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος αλλά ξιφούλκησε εναντίον όσων του επιτίθενται λέγοντας: «Δεν θα επιτρέψω σε παρακρατικούς μηχανισμούς να κρατούν σε ομηρία το κόμμα. Γι’ αυτό καλώ το Υπουργείο Εξωτερικών να δώσει καθαρές απαντήσεις χωρίς μισόλογα σε όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες».

Με ένα τετοιο ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί να σχηματίσει ο Αλέξης Τσίπρας προοδευτική συγκυβέρνηση, το ΚΚΕ έχει τις αγκυλώσεις του, το ΜέΡΑ25 δεν έχει τα ποσοστά που απαιτούνται και το χειρότερο στέλνει μήνυμα χαλαρής ψήφου, αντί να συσπειρώνει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ πρέπει σύντομα να καταλάβει ότι πλέον είναι μονόδρομος να αλλάξει στόχο και να δώσει όλες του τις δυνάμεις για την αυτοδυναμία στις δεύτερες εκλογές ώστε να μπορέσει να αντιστρέψει όλα όσα προκάλεσε στην Ελλάδα η κακιστοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη Kontra News της 12 Ιουνίου 2022