«…Ελλάδα είναι καθημαγμένη στο έδαφος, το όπλο που την πυροβόλησε καπνίζει ακόμη στα χέρια τους…»

του Αυγερινού Χατζηχρυσού

Την προηγούμενη Κυριακή ο Μάνος κι ο Γιώργος, από αυτό εδώ το βήμα έστειλαν μήνυμα ενότητας (εδώ), απευθυνόμενοι στους υγιείς πολίτες αυτού του τόπου και θα ‘θελα κι εγώ να γράψω κάποιες σκέψεις που με βασανίζουν καιρό.

Μάνο και Γιώργο δεν είναι εύκολο αλλά είναι εφικτό.

Δεν είναι εύκολο γιατί οι τίμιοι έλληνες…

…αυτοί του μεροκάμματου και του μόχθου…

…αυτοί που πάντα πλήρωναν τοις μετρητοίς…

…αυτοί με το καθαρό κούτελο…

…αυτοί που τώρα θα πρέπει να απολογούνται για το ότι έβαλαν ένα κεραμμύδι με το αίμα τους στον χοντρόπετσο «Μαζί τα φάγαμε»…

…ζουν στο θολό τοπίο της καθεστωτικής χαβούζας.

Δεν είναι εύκολο, γιατί η μεταπολίτευση γκαστρώθηκε από τους αεριτζίδες εκδότες που έγιναν Εργολάβοι κι έτεκεν τις παρέες των κηπουρών που μας Κυβερνούν από την εποχή του Σημιτικού Μεσαίωνα.

Πρώτα μας ήρθαν οι κηπουροί του Παπανδρέου-Μινεϊκο-Τσαντ να μας σώσουν και τελικά οι μόνοι που σώθηκαν ήταν οι..Γερμανοί κι οι Γερμανοτσολίαδες Τραπεζίτες.

Το πόπολο, την εποχή της εικόνας, ήθελε «νεα προσωπα»όπως Ραγκούσης, Παπακωνσταντίνου, Δρούτσας, Μπιρμπίλη, Γερουλάνος, Πεταλωτής κτλ και αυτό ακριβώς πήρε.

Το καθεστωτικά ΜΜΕ σαν καλοί Πραιτωριανοί, που ανέβαζαν και κατέβαζαν αυτοκράτωρες, τους αποθέωναν σαν μονόδρομο ώστε «Αρχές του 2012 θα βγούμε στις αγορές» με ανεργία 17%.

Αν και το ψέμμα έχει κοντά ποδάρια, έχει όμως και τις εφεδρείες του. Η μια παρέα αντικαταστάθηκε από την απο χρόνια έτοιμη άλλη παρέα των τσαρλατών του πατριωτισμού, που θα έκαναν την επαναδιαπραγμάτευση και (την κλοπή) το PSI.

Τελικά κουρεύτηκαν μόνο τα Ταμεία και δεν έχουν συντάξεις να πληρώσουν και τα Νοσοκομεία και δεν έχουν γάζες να δώσουν.

Η Ελλάδα είναι καθημαγμένη στο έδαφος, το όπλο που την πυροβόλησε καπνίζει ακόμη στα χέρια τους και όλοι οι καριερίστες λακέδες opion maker των ειδήσεων των 8, κατηγορούν το θύμα που έπεσε πάνω στην αθώα σφαίρα !

«Ζούσαμε πάνω από τις δυνάμεις μας» λένε γιατί πήραμε δευτερο πουκάμισο, όταν το χρέος όλο έγινε Υποβρύχια, ασφαλτος και πισίνες.

Μπροστά στα ειδικά δικαστήρια και στα Ισοβία είναι πολύ πιο εύκολο να τα «βρουν» οι λέρες της διαπλοκής με τους μπότοξ πατριώτες και τους κομπογιαννίτες αριστερούς. Γιατί δεν είναι η ιδεολογία που τους ενώνει αλλά του συμφέρον του Εθνικού Εργολάβου.

Η νεοφιλελέ παρέες του βδελύγματος της μεταπολίτευσης έχουν κοινα, πολλά κοινα, με τους Γερμανούς, Γάλλους, Βέλγους ομολόγους τους. Το κομμωτήριο που κάνουν κουπ, τις Γαλλικές Τσάντες, τις Οφσορ, τις μερτσέντες, τα Μεγαρα, είναι ακόμα και στην ίδια λίστα Λαγκάρντ περήφανοι.

Πρέπει λοιπόν να καταλάβουμε ότι και το δικό μας συμφέρον είναι να ενωθούμε εκεί που μας διαιρουν.

Για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να κλείσουμε τα αυτιά μας στις σειρήνες της προπαγάνδας τους, δεν θέλουμε ούτε οι Δεξιοί να γίνουν Αριστεροί, ούτε οι Αριστεροί να γίνουν Δεξίοι, ούτε οι ψηλοί κοντοί, ούτε οι πάνω κάτω.

Χωρίς αντιπάλους δεν νοείται κοινωνία, δεν νοείται δημοκρατία χωρίς διαφορετικότητα, δε νοείται προοδος χωρίς αντιπαράθεση και κόντρες. Αλλά δεν νοείται τίποτα από τα παραπάνω χωρίς Ελευθερία.

Για να αναπτύξει ο κάθε άνθρωπος τα πιστεύω του, πρέπει πρώτα να είναι ελεύθερος. Στην Νεοφιλελεύθερη κόλαση που μας ετοίμασαν, έχουμε όλοι την»ευκαιρία»να ανεβούμε τα σκαλιά της»Ανάπτυξης»αφού πρώτα μας έκοψαν τα πόδια και μας έβαλαν στο αναπηρικό καροτσάκι !

Αυτά που μας χωρίζουν, θα μας συνεχίσουν να μας χωρίζουν και πρέπει να συνεχίσουν να μας χωρίζουν στον αιώνα τον άπαντα, αλλά τώρα πρέπει οι «αντίπαλοι» να καταλάβουμε ποιος είναι ο Εχθρός γιατί χωρίς πατρίδα δεν θα υπάρχουμε για να μπορούμε να αντιπαρατεθούμε. Και πατρίδα έχουμε μόνο μια.
το κείμενο δημοσιεύθηκε Στο ΧΩΝΙ του Σαββάτου, 1 Μαρτίου 2014