Στις αρχές της Κρίσης και με τα πρώτα μέτρα του ΔΝΤ, οι μετανάστες ήταν ο εύκολος στόχος ώστε να γίνουν ο  αποδιοπομπαίος τράγος της διάλυσης της μεσαίας τάξης και της μαζικής φτωχοποίησης του Ελληνικού λαού. Όταν η Ελλάδα πλήρωσε με το 1/4 του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της, την σωτηρία των Γερμανικών (κυρίως) κι άλλων Ευρωπαϊκών Τραπεζών, όπως παραδέχθηκαν κατόπιν εορτής, η Λαγκάρντ (1/2018), ο Ντάισελμπλουμ (12/2017) και ο Τόμσεν (4/2021), όλοι έδειχναν με το δάκτυλο του μετανάστες και τους πρόσφυγες.

Φυσικά αυτό το ξέπλυμα αυτών των εκδικητικών fund που απομυζούσαν τον πλούτο της χώρας δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς την βοήθεια της Χρυσής Αυγής με όσα συνέβαιναν τότε σε πολλές περιοχές της Ελλάδα, από «αγανακτισμένους» κατοίκους, με πιο χαρακτηριστικό τον Άγιο Παντελεήμονα.

Τώρα όμως ήρθε ώρα της αλήθειας. Η ακρίβεια σε συνδυασμό με τα εισοδήματα πείνας χτύπησαν την πόρτα ακόμη κι όσων ανήκαν (ή νόμιζαν ότι ανήκαν) στην πάλαι ποτέ μεσαία τάξη και το παραμύθι του «άλλου» δεν πουλάει πια.

Οι φτωχοί σήμερα και υφίστανται την ακρίβεια, αλλά ταυτόχρονα οι τα παπαγαλάκια της ενημέρωσης τους κατηγορούν ότι «φταίνε» για την ακρίβεια, γιατί κάνουν το «έγκλημα» να καταναλώνουν, σε μια καπιταλιστική οικονομία, που υποτίθεται ότι στηρίζεται στην κατανάλωση. Έτσι ταυτόχρονα η κυβέρνηση πανηγυρίζει με την ανάπτυξη 16,2% από το lockdown του 2020 και ταυτόχρονα κατηγορεί τους φτωχούς για την ακρίβεια, γιατί δήθεν αυτή οφείλεται στο ότι αυξήθηκε η ζήτηση, που υποτίθεται ότι σε αυτή οφείλεται η «ανάπτυξη»

Αλλά ακόμη κι αυτή η ακρίβεια είναι ταξική. Δηλαδή ο πλούσιος με την βίλα και την πισίνα, λόγω του αρνητικού πληθωρισμού, πληρώνει λιγότερα για το δάνειο του, αλλά και πάει, λόγω πανδημίας, τσάμπα στην Ελβετία, ενώ ο μικρομεσαίος με τον νέο πτωχευτικό και τους ακριβότερους λογαριασμούς στην Ευρώπη, σε πετρέλαιο, βενζίνη, ρεύμα και τηλεπικοινωνίες, αδυνατεί πλέον να αγοράσει τα στοιχειώδη από το Σούπερ Μάρκετ και έτσι θα μείνει και άνεργος και πεινασμένος αλλά και άστεγος.

Αλλά ακόμη κι αν υπήρχαν μέχρι χθες κάποιοι που πίστευαν ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν είναι υπηρέτης των διαπλεκόμενων συμφερόντων,   απλά έχει διαφορετική οπτική, η συμφωνία για την παιδική εργασία, είναι το τελευταίο φύλλο συκής της πιο σκληρής νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης, που θα την ζήλευε ακόμη και νοτιοαμερικάνικη δικτατορία Μπανανίας.

Σάλος έχει ξεσπάσει από την συμφωνία του υπουργείου Εργασίας και του Ξενοδοχειακού Επιμελητήριου Ελλάδας, για να απασχολούνται παιδιά άνω των 16 ετών, που διαβιούν σε δομές φροντίδας ανηλίκων, σε ξενοδοχειακές μονάδες. Το νομοσχέδιο, που ακόμη ετοιμάζεται μεθοδεύει την απασχόληση παιδιών σε ξενοδοχειακές μονάδες, μεγαλύτερα από 16 ετών, που διαβούν σε δομές φροντίδας ανηλίκων, ατόμων με αναπηρία σε ξενοδοχειακές μονάδες, αλλά, προσέξτε, χωρίς να πληρώνουν οι «αγαθοί» μεγαλοξενοδόχοι κανονικούς μισθούς, αλλά αντιθέτως με κάλυψη του κόστους εργασίας τους από τρέχοντα προγράμματα του ΟΑΕΔ.

Δηλαδή, παίρνουν τα παιδιά από τα σχολεία, στην τρυφερή ηλικία των 16 ετών, θα τους κόβουν τα όνειρα μιας ζωής, για να τα στέλνουν να κάνουν λάντζα με μισθούς πείνας σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες. Έτσι οι ακροδεξιοί υπουργοί του Κυριάκου Μητσοτάκη, που έκαναν καριέρα κατηγορώντας τους μετανάστες ότι «ρίχνουν τους μισθούς» και «μας παίρνουν τις δουλείες», τώρα βρήκαν τα παιδιά ώστε οι ξενοδόχοι αντί να πληρώνουν εργαζόμενους στον Τουρισμό με την συλλογική σύμβαση εργασίας και τα ανάλογα εργασιακά δικαιώματα, θα έχουν γαλέρες με ανήλικους σκλάβους, που θα εργάζονται με το 1/4 του κόστους.

Ακόμη κι αν τελικά αποσύρει το νομοσχέδιο, και μόνον που υπήρξε σκέψη να εκμεταλλευτούν έτσι ανήλικα παιδιά, δείχνει ότι έχουμε να κάνουμε με διεστραμμένους μισάνθρωπους, που μπροστά στο κέρδος δεν διστάσουν ούτε στην εκμετάλλευση παιδιών.

Η ιδεολογική παθολογία περί απειλής των μεταναστών, που λέει ο Ζίζεκ, σήμερα έχει βρει στόχο τους ίδιους κάτοικους και δη την νέα γενιά  της Ελλάδας. Η ακρίβεια είναι παγκόσμιο φαινόμενο, λένε αλλά κανείς δεν είναι διατεθειμένος να αυξήσει τους μισθούς, όπως κάνει η Ισπανία, γιατί «δεν το αντέχει η οικονομία». Μια οικονομία όμως που πριν δυο μέρες, η κυβερνητική πλειοψηφία αποφάσισε ότι «αντέχει» να δώσει 72 δισεκατομμύρια κρατικό χρήμα στις Ασφαλιστικές Εταιρίες ώστε να παίζουν τις επικουρικές συντάξεις στα Χρηματιστήρια. οι οπαδοί της ασύδοτης αγοράς και του ανταγωνισμού, που εξαφάνισαν τον ανταγωνισμό με τα καρτέλ τους αλλά και τους ίδιους τους καταναλωτές επειδή θέλουν να τρώνε δυο φορές την μέρα!

Δυστυχώς δεν υπάρχουν αντιδράσεις, ούτε προβλέπεται στο άμεσο μέλλον διότι, όπως περιγράφει κι ο Αλέν Μπαντιού, ακόμη κι η Ελευθερία έκφρασης είναι εικονική σήμερα λόγω του ότι τα ΜΜΕ ελέγχονται από την καπιταλιστική ολιγαρχία διεθνώς, η οποία μας εμποδίζει να γνωρίσουμε την άλλη, πέραν της κυρίαρχης, γνώμη, αρνούμενη να προβάλλει ακόμα και την εικόνα του πραγματικού, και ως γνωστόν τα μεγάλα ΜΜΕ ανήκουν σε μια χούφτα δισεκατομμυριούχους.