Αυτές οι Εκλογές προβλέπεται να είναι – και θέλουν να είναι – οι πιο αχρώμες πολιτικά και οι πιο αδιάφορες.

Στη κυβέρνηση ποντάρουν στην αποχή ή καλύτερα μεθοδεύουν την αποχή ενω η πολιτική της πόλωσης κι άρα της συσπείρωσης των κομμάτων δεν φαίνεται να είναι στο πρόγραμμα τους. Οπως είναι γνωστό οι Ευρωεκλογές θα γίνουν την δεύτερη Κυριακή που θα είναι δύσκολο σε πολλούς να μετακινηθούν για να ψηφίσουν ενώ παράλληλα οι Δημοτικές – Περιφερειακές έχουν συσκοτιστεί με τόσους υποψηφίους, που καταπίνουν τις οσες ποιοτικές φωνές θα μπορούσαν να παράξουν πολιτική στην Ευρώπη και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Ακόμη και με 1 μονάδα αν «κερδίσουν» τα δοσιλογικά κόμματα , αν μπορεί να θεωρηθεί νικη ποσοστό κάτω από 20%, θα το παρουσιάσουν ως θρίαμβο αποδοχής της αιματηρής πολιτικής τους όπως έκανε κι ο Γιώργος Παπανδρέου στις προηγούμενες τοπικές εκλογές το 2010. Επίσης πόνταρουν στο συντηρητικό κομμάτι των ενστόλων και συνταξιούχων, με το επίδομα, που συνήθως ψηφίζουν κατά συμφέρον στη λογική «ας πάρουμε έστω και 50€ σιγουρα» για να κρατήσουν την Βάση τους.

Σε περιπτωση πάλι ήττας δεν θα αναγνωρίσουν το εκλογικό αποτέλεσμα ως ουσιώδες ή πολιτικό, με την δικαιολογία της αποχής, που οι ίδιοι μεθόδευσαν και της «απολιτικ» διαδικασίας των «ανεξάρτητων» που στην πρωτη περίπτωση νικης θα αποκαλυφθούν ως γαλάζιοι ή πράσινοι ενώ στην δεύτερη θα παραμείνουν «ανεξάρτητοι».

Και είμαστε κι όλοι εμείς, το πόπολο, που είμαστε τα θύματα αυτής της πολιτικής, «υπεύθυνοι πολίτες» όταν δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τις εντολές της «αυθεντίας» και «καταστροφολόγοι» όταν αντιδρούμε στις παράλογες , εκτός δηλαδή λογικής, απαιτήσεις της διαπλοκής και της Τροϊκας.

Ειναι καλοί οι εργαζόμενοι που δέχονται την απόλυση και τον θεσμό της μισθοδουλείας των 300€, ένα πιάτο φαϊ και γάλα την μέρα, για 5μήνες ενοικιαζόμενοι, χωρίς το δικαίωμα επιδόματος ανεργίας που θα είχαν αν εργάζονταν έστω 6μήνα. Από την άλλη πλευρά οι απολυμένες καθαρίστριες είναι «τρομοκράτες» και αντιμετωπίζονται ως τέτοιες, όταν ζητούν την λογική στο παράλογο.

Την λογική, ακόμη και την στυγνή οικονομική που αδυνατεί να καταλάβει γιατί να απολυθούν, όταν ο Εργολάβος κοστίζει πενταπλάσια στον Οργανισμό. Αλλά εκεί δεν θα βρείτε λογική, εκεί μιλάνε οι επαΐοντες εκπρόσωποι του λαού και οι Εργολάβοι και το πόπολο είναι «ανώριμο» να καταλάβει.

Αν η μισθοδουλεία ήταν ένα ζητούμενο στην εποχή της Ροζα Λουξεμπουργκο σήμερα είναι ένας εφιάλτης.

Ενώ από την άλλη πλευρά για την νεοφιλελεύθερη κ.κ.Πιπιλη τα Στρατόπεδα συγκεντρώσεων, τα σύγχρονα Αουσβιτς, καλό είναι να τα ανεχθούμε γιατί θα φέρουν «ζεστό ευρωπαϊκο χρήμα» (23-8-2013). Απάνθρωποι για μερικά Ευρώ.

Ανθρωποι πηδάνε από τα μπαλκόνια γιατί η ευθιξία, η ανατροφή, το φιλότιμο και η λογική τους βιάζεται από πολιτικάντηδες βολεμένους των ΕΥΡΩ 8.000 και πλέον μισθών του «Μαζί τα Φάγαμε». Αντιστρέφουν με την βοήθεια της προπαγάνδας και των φερέφωνων τους, όπως τον λαλίστατο Υπουργό Υγείας την πραγματικότητα. Μπορεί να πληρώνουν οι ασφαλισμένοι τις παροχές υγείας και τα φάρμακα, αλλά φροντίσαμε να είναι φθηνότερα ! Οσο βέβαια «φθηνό», μπορεί να καταλάβει ένας υπουργός που φοράει Ρόλεξ αξίας όσο ένας ετήσιος μισθός εργάτη, σχεδιάζοντας το μέλλον ανάμεσα στο χαβιάρι του Παρισιού και τα ψώνια στο Λονδίνο.

Πόσο «φθηνό» είναι το €5ευρώ άραγε σε καποιον που το ημερομίσθιο του είναι €10ευρώ ;

Η παραίτηση από την ζωή αλλά και η αγωνιστικότητα όπως στην Κερατέα, τις Σκουρίες, την ΕΡΤ, στις Καθαρίστριες είναι ο μόνος τρόπος να δημιουργηθεί και να παραχθεί πολιτική.

Οχι η συμμόρφωση, αλλά η ανυπακοή γεννα τις κοινωνικές ζυμώσεις που θα μπορέσουν να σπάσουν τα τείχη της προπαγάνδας. Το αδιέξοδο και ο φοβος που έσπειραν στις εκλογές του 2012 οδήγησαν στην απάθεια. Οχι από συναίνεση, αλλά ως εσωτερική αντίδραση στην λογική του ότι αφού δεν μπορούμε να τους ανατρέψουμε, ας σταματήσουμε να πληρώνουμε, αυτό όμως αποθράσυνε το καθεστώς με αποτέλεσμα φέτος να τριπλασιάσουν το Χαράτσι διευρύνοντας το και του χρόνου θα κάνουν το ίδιο στερόντας λεφτά από την Αγορά. Ξεπουλούν οπως στην Αργεντινή την περιουσία της Χώρας για λίγα ευρώ, προφανώς με το αζημείωτο για τους ίδιους.

Ο μόνος τρόπος να αντιστραφεί η νεοφιλελεύθερος υπήκοος σε Πολίτη είναι η ανυπακοή πρώτα στις Ντιρεκτίβες της Διαπλοκής και δευτερον η συμμετοχή στην πολιτική. Ο υπήκοος για την νεοφιλελέ παγκοσμιοποιηση έχει για αλυσίδες την οικονομική του εξαθλίωση, για «ελευθερία» την ανεργία και για «πατρίδα» όπου υπάρχουν στρατόπεδα να το υποδεχθούν.

Ο Πολίτης μπορει να έρθει στο προσκήνιο με την συμμετοχή του στα κοινά, όπως έγινε στην Κερατέα, με λαϊκες συνελεύσεις και με άμεση δημοκρατία. Κάθε πλατεία να γίνει μια εκκλησία του Δήμου, όπως ήταν και το όνειρο το Καποδίστρια. Κάθε Ελληνας να γευτεί το μερίδιο του στην Ελευθερία όντας συμμέτοχος κι όχι υπήκοος.

το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ΧΩΝΙ την Κυριακή, 27 Απριλίου 2014