Η κυβέρνηση καταστρέφει την Αλιεία στην χώρα που γεννήθηκε, επιβιώσε και μεγαλούργησε στην Θάλασσα !

του Αυγερινού Χατζηχρυσού

«Η Ελλάδα έχει μεγάλα πλεονεκτήματα από τη φύση της, τη θέση της και το υπέδαφός της. Για χρόνια επικράτησε στον τόπο μας η παρωχημένη άποψη ότι για να αναπτυχθούμε πρέπει, τάχα, να περιορίσουμε ασφυκτικά όλη την πρωτογενή μας παραγωγή, δηλαδή τη Γεωργία, την Κτηνοτροφία, την Αλιεία» έλεγε ο Αντώνης Σαμαράς στην ΔΕΘ το 2011, όταν ήταν αντιπολίτευση. Ο φαύλος αυτός άνθρωπος είναι απλά μια καρικατούρα ψεύδους και τυχοδιωκτισμού που θα πει και θα κάνει οτιδήποτε για την πολιτική του ανέλιξη όπως και έκανε.

Τώρα που έγινε πρωθυπουργός έδειξε το αληθινό του Πρόσωπο, αρχη ανδρα δείκνυσι. Από την πρώτη μέρα του μνημονίου αντί να προστατευτούν ως κόρη οφθαλμού όλοι πρωτογενείς τομείς της οικονομίας ωστε να ξεπεράσουμε την οικονομική κρίση, έκαναν ότι μπορούσαν ωστε να καταστρέψουν όλες τις βιομηχανίες, τους αγρότες, τους γαλακτοπαραγωγούς και τώρα ήρθε η σειρά των αλιέων, των ψαράδων μας.

Αποφάσισαν ερήμην των ανθρώπων που ζουν ανάμεσα στον ήλιο και τα κύμματα του Αιγαίου και του Ιονίου, κάπου στα ζεστά τους γραφεία ότι πρέπει να μετατρέψουν τα καϊκια και τις ψαρόβαρκες σε διαστημόπλοια, ενώ οι Ευρωπαίοι που συνέταξαν την οδηγία, ζουν σε χώρες που η αλιεία είναι σε διαφορετικά μεγέθη και σκοπούς από ότι η Ελλάδα. Αντί λοιπόν να λάβουν υπόψιν τους τα Ελληνικά δεδομένα και αναγκες αλλά και τα πλεονεκτήματα, αποφάσισαν να υπακούσουν και πάλι τις ξένες ντιρεκτίβες, με το αζημείωτο και πάλι βεβαίως,

Στα πλαίσια του Καν(ΕΚ) 1224/2009 του Συμβουλίου περί θέσπισης κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής, προβλέπεται ότι τα κράτη μέλη θέτουν σε λειτουργία Δορυφορικό Σύστημα Παρακολούθησης Σκαφών για την παρακολούθηση των δραστηριοτήτων των αλιευτικών σκαφών συνολικού μήκους 12 μέτρων και άνω, υποχρέωση η οποία εφαρμόζεται από για τα αλιευτικά σκάφη συνολικού μήκους 12 μέτρων ή περισσότερο και κάτω των 15 μέτρων και κινούνται σε διεθνή ύδατα

Στην πολυνησιακή όμως χώρα μας τα περισσότερα σκάφη είναι μικρότερα ή ίσα των απαιτήσεων, ενώ επίσης στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είναι παράκτια και δεν δραστηριοποιούνται σε διεθνή ύδατα όπως απαιτεί η οδηγία και άρα θα έπρεπε να εξαιρούνται και να απαλλαγούν για το καλό της Ελληνικής Αλιείας.

Τα προβλήματα που δημιουργούν στους Ελληνες ψαράδες είναι πολλά και μερικά είναι και ανυπέρβλητα.

Πρώτον δεν υπάρχει χώρος, ούτε έχει προβλεφθεί, για να τοποθετηθούν τέτοιες συσκευές σε σκάφη 7-12μέτρων, πράγμα που δείχνει σε τι άγνοια βρίσκονται όσοι συντάσσουν τέτοιες οδηγίες !

Δευτερον δεν υπάρχουν απαγορευμένες εποχές για τα δίχτυα και τα παραγάδια που χρησιμοποιούν αυτά τα σκάφη, αλλά μην περίμενουμε και πολλά από υπουργούς που η μόνη τους επαφή με το υγρό στοιχείο είναι οι παραλίες της Μυκόνου.

Τρίτον και σπουδαιότερο είναι το δυσβάσταχτο οικονομικό κόστος που καλούνται να πληρώσουν οι σκληρά εργαζόμενοι ψαράδες. Αν και όπως λέει το πρόγραμμα θα επιδοτηθούν μέχρι του ποσού των 2.500 € στο 100%, από την τσέπη τους φυσικά, για να τους επιστραφούν, αν τους επιστραφούν και όποτε τους επιστραφούν. Τα συστήματα μάλιστα που έχουν μπει μέχρι  στιγμής στα μεγαλύτερα σκάφη στην αγορά κοστίζουν περίπου 7.000 €, οπότε αναρωτιόμαστε αν έχουν βρεθεί φθηνότερα ή ο υπόχρεως θα πρέπει να καταβάλει την διαφορά.

Ακόμη όμως κι αν αντιπαρέλθουμε το κόστος απόκτησης, υπάρχει ένα επιπλέον πάγιο στα 600€ το χρόνο, ενω θα επιβαρύνονται και για την συντήρηση τέτοιων ακριβών συσκευών, απροστάτευτων λόγο της έλλειψη χώρου όπως προαναφέραμε, σε τόσο δριμύ περιβάλλον όπως αυτό της θάλασσας !

Πρακτικά τέτοιες μεθοδεύσεις οδηγούν και τους τελευταίους Ελληνες ψαράδες στην εξαφάνιση, προς τέρψη των Τούρκων γειτόνων μας, των βιομηχανοποιημένων ιχθυοκαλλιεργητών και φυσικά της εταιρεία ή των εταιριών που θα πουλήσουν τις εν λογω συσκευές σε σίγουρη πελατεία εν καιρώ κρίσης.

το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ΧΩΝΙ της Κυριακής, 31 Αυγούστου 2014