του Αυγερινού Χατζηχρυσού

Την πρωτοχρονιά του 1789 την ώρα που στο παλάτι και στους πύργους της Γαλλικής αριστοκρατίας, έστηναν υπέρλαμπρους εορτασμούς του νέου έτους, ο Αββας Εμμανουέλ Ζοζέφ Σιεγέ συνέγραψε και μοίρασε το φυλλάδιο με τον τίτλο «Τι είναι η Τρίτη Τάξη; Τα πάντα. Τι είναι τώρα; Τίποτα. Τι θέλει να γίνει; Κάτι». Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Η χρονιά που πέρασε, το 2019, σε συνέχεια της προηγούμενης δεκαετίας, κλιμακώθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο, σαν ντόμινο οι διαμαρτυρίες κατά της διαφθοράς, του αυταρχισμού, των ανισοτήτων και της κλιματικής αλλαγής. Πίσω από τον ατσαλάκωτο Πρωθυπουργό, τα φώτα στους κεντρικούς δρόμους και τις φιέστες κρύβεται επιμελώς από τα ΜΜΕ το κυριολεκτικό -χωρίς φωτισμό- αλλά και μεταφορικό σκοτάδι της φτώχειας στις γειτονίες. Το νεοφιλελεύθερο λεπίδι, όσο και να το σερβίρουν φτιασιδωμένο τα μέσα μαζικής εξαπάτησης, δεν έχει καμία σχέση με τον πολιτισμό και τα όνειρα των νέων. Το παγωμένο «Πάρτε ο ένας τον άλλον αγκαλιά να μην βρει κανέναν το 2020 μόνο του» του πορφυρογέννητου δημάρχου,  δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για τα συναισθήματα και την «ψυχή» των κανονικών ανθρώπων.

Not a Silent Night: Hong Kong Protesters Clash With Riot Police in Crowded Shopping Malls

Τα πάντα κρίνονται και αξιολογούνται με βάση το χρήμα, όταν φυσικά μπαίνει μόνο στις δικές τους τσέπες, και μόνον με αυτή την οπτική, πολιτικοί και τεχνοκράτες του επιτελικού κράτους πιστεύουν ότι κάνουν το χρέος τους, ότι έχουν δίκιο. Αυτός ήταν κι ο λόγος του μίσους που είχαν με την προηγούμενη κυβέρνηση. Τους ήταν ανυπόφορο, ότι μπορεί «τα λεφτά τους» να δίνονται κοινωνικό μέρισμα ή 13η σύνταξη και γι αυτό έσπευσαν να τα καταργήσουν, αλλά και να δώσουν 1.750 τον μήνα στις υψηλές συντάξεις και τριπλασίασαν τους μισθούς των εκλεκτών αυλικών τους σε Μαξίμου, υπουργεία και ΔΕΚΟ

Το έτος άλλαξε, αλλά όχι αυτοί. Δεν αλλάζει ο κόσμος με selfie και σκι σε ακριβά σαλέ στο Μέτσοβο. Δεν είναι τυχαίο ότι το TIME ανακήρυξε το 2011, των Indignados στην Puerta del Sol, το #OccupyWallStreet,  και των αγανακτισμένων στο Σύνταγμα ως πρόσωπο της χρονιάς τον «Ανώνυμο διαδηλωτή». Ακολούθησε η Τυνησία, η Αίγυπτος που χάρη στον Αλ Σίσι γλίτωσε από τον Ισλαμοφασισμό και η Συρία του Ασαντ που παραλίγο να πέσει στα χέρια του ISIS.

Οταν ακόμη και οι Financial Times έχουν ολοσέλιδο τίτλο «Capitalism. Time for reset» σε πρωτοσέλιδο τους τον Οκτώβριο του ενεστώτος έτους, σημαίνει ότι κάτι ράγισε στο φράγμα της νεοφιλελεύθερης λοιμικής κι όσο η Ελληνική ελιτ ζει τον μήνα του μέλιτος με το επιτελικό κράτος, τόσο πιο άσχημα θα συγκρουστεί με την πραγματικότητα.

Η προηγούμενη κυβέρνηση προσπάθησε να ανατρέψει τη μεγάλη μείωση των εισοδημάτων, την ανεργία και την κατάργηση του κράτους πρόνοιας από το ΔΝΤ, αλλά αυτοί (ή εμείς) έρχονται σήμερα με την νωπή λαϊκή εντολή, απενεχοποιημένοι να λάβουν ακόμη πιο αντιλαϊκά μέτρα.

Αν «Η Κερατέα ήταν η προπόνηση για ό,τι ακολούθησε στο Σύνταγμα» (30/6/2011) είχε πει από το βήμα της Βουλής ο υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. Παπουτσής. «Αν δεν συνεργαστούν με τις Τράπεζες θα χάσουν τα σπίτια τους» είπε ο υπουργός ανάπτυξης σε περιοδικό τον Δεκέμβριο και η αστυνομία του νυν υπουργού ΠΡΟ.ΠΟ. Χρυσοχοϊδη κάνει «προπόνηση» σε εξώσεις καταλήψεων. Να θυμίσουμε και ότι η «συνεργασία» των Τραπεζών αφορά μόλις 17 δανειολήπτες από τους χιλιάδες που απορρίφθηκαν από τον σύστημα τους.

Πολιτικοί που τρομοκρατούν, χωρίς επαφή με την σκληρή πραγματικότητα είναι αναπόδραστο ότι θα την βρουν μπροστά τους.Τον Οκτώβριο καιγόταν η Καταλονία κατά της «δικαιοσύνης», το Εκουαδορ, η Βολιβία που αντιστέκεται στα ρατσιστικά προγκρομ, στην Χιλή η κρατική βια έδειξε το αδίστακτο πρόσωπο του νεοφιλελευθερισμού, στο Λίβανο ξεσηκώθηκαν κατά του πρωθυπουργού, τον Νοέμβριο στην Γαλλία «γιόρτασαν» ένα έτος από τα κίτρινα γιλέκα και δήλωσαν «παρόν» ξανά τον Δεκέμβριο, στο Χογκ Κονγκ έκαναν πρωτοχρονιά με δακρυγόνα,

Οσο και να κρύβονται πίσω από το μιντιακό έλεγχο, τα fake news και την γραβάτα που φόρεσαν οι μέχρι χθες, αλλά όχι μετανοημένοι ακροδεξιοί, στο τέλος της ημέρας ωφελούνται οι λίγοι. Οι «περισσότερες και καλύτερα αμειβόμενες δουλείες» αθροίζονται σε λιγότερους μισθούς, ακριβότερη ζωή, ρεύμα και κατάργηση συλλογικών συμβάσεων και κοινωνικού κράτους για την πλειοψηφία που αγωνίζεται να βγάλει τον μήνα κι αυτό σημαίνει ότι οι πλατείες και τα πεζοδρόμια, δεν είναι πίσω μας στο 2019, αλλά αυτό που έρχεται στην νέα δεκαετία. Καλή αγωνιστική χρονιά 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην KONTRA NEWS της Κυριακής 5 Ιανουαρίου 2020