του Αυγερινού Χατζηχρυσού 

“…οὐδεὶς ἑκὼν δίκαιος ἀλλ᾽ἀναγκαζόμενος, γιατί η δικαιοσύνη δεν είναι αφ εαυτού της κάτι το καλό, αφού εκεί που καθένας θα νομίσει πως μπορεί να αδικεί, το κάνει. Γιατί κάθε άνθρωπος νομίζει, ότι η αδικία τον ωφελεί πολύ περισσότερο απ την δικαιοσύνη…”

έγραφε ο Πλάτων στην Πολιτεία (360C) πριν από 2.500 χρόνια και πράγματι η φοροδιαφυγή είναι μια αντικοινωνική συμπεριφορά, καθώς αποφεύγει κάποιος τις συνταγματικές υποχρεώσεις του προς τα κοινά, ενώ όμως χρησιμοποιεί τα οφέλη που προκύπτουν από το κοινωνείν στα πλαίσια μια ευνομούμενης πολιτείας.

Η Κυβέρνηση και η Τροικα έχουν επαναφέρει ξανά και ξανά το θέμα της πάταξης της φοροδιαφυγής τα τελευταία 3 χρόνια και βασίζουν όλο το σχεδιασμό τους στο να κλείσουν οι μαυρες τρύπες των εσόδων που προβλέπονται τα επομενα έτη. Ο Υπουργός Οικονομικων, όπως κι όλοι οι προκάτοχοι του αναγγείλανε ότι θα διεξαχθούν εκατοντάδες έλεγχοι με στόχος είναι να αυξηθούν τα έσοδα αλλά και να «δημιουργηθεί στην κοινωνία ένα αίσθημα φορολογικής δικαιοσύνης.»

Αλλά είναι ρεαλιστικοί οι στόχοι που θέτουν ή απλά είναι άλλο ένα ατελέσφορο κυνήγι μαγισσών ;

Η φοροδιαφυγή έχει πολλές πτυχές, αφορά πολλούς τομείς της Οικονομίας αλλά το κυριότερο, όπως κι ο υπουργός είπε είναι πρωτίστως θέμα «αίσθησης» δηλαδή «θέλησης» του φορολογουμένου να πληρώνει, οι φόροι να είναι δίκαιος και στην κατανομή των βαρών αλλά και του Κράτους στην διαχείριση των Φόρων αυτών ωστε να είναι «ανταποδοτικοί» στον Πολίτη.

Στο «Κ» της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ στις 13/1/2013 ένας Γερμανός πολίτης ερωτηθείς αν φοροδιαφευγει απάντησε ότι «Δεν φοροδιαφεύγω γιατί: πρώτον, ξέρω για ποιο λόγο πληρώνω. Εχω συνείδηση ότι με τους φόρους μου συμβάλλω στην καλή ζωή που μας προσφέρει η Γερμανία. Και δεύτερον, επειδή φοβάμαι ότι, αν το κάνω, θα με πιάσουν».

Αρα το μεγαλύτερο εμπόδιο στην πάταξη της φοροδιαφυγής δεν είναι ο Πολίτης, αλλά αν η Πολιτεία έχει την θέληση να το κάνει γιατί η μεγάλη φοροδιαφυγή δεν είναι στους Μικρομεσαίους, στους μισθωτούς και τους Συνταξιούχους που εύκολα μπορούν να ελεγχθούν, αλλά έχουν και μικρά κέρδη κι άρα μικρή συμμετοχή , αλλά στις Μεγάλες εταιρίες που βρίσκουν κάθε είδους παραθυράκια και να φοροδιαφύγουν αλλά και να εισφοροδιαφυγουν με νόμιμο τρόπο.

Οπως κυνικά παραδέχτηκε ο επικεφαλής της GoogleΈρικ Σμιντ πως η προσπάθεια μείωσης των φόρων ονομάζεται… καπιταλισμός.» Είμαστε περήφανοι καπιταλιστές» ήταν τα ακριβή λόγια του και πέρυσι η Google «γλίτωσε» 9,8 δισ. δολάρια των εσόδων της από τις off-shore στις Βερμούδες,

Το ίδιο το κράτος χρωστάει ακόμη επιστροφές φόρων στην Αγορά ύψους 7δις, ενώ ηταν προεκλογική δεσμευση της Νέας Δημοκρατίας να δωθούν 4,5δις εντός τους 2012 ! Τελικά «βρεθηκαν» 50 δις δανεικά, από τους φορολογούμενους, για την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών και μέσω αυτών να έρθει η Ρευστότητα στην Αγορά η οποία θα αργήσει όπως δειχνουν οι προβλέψεις μιας κι αντί ρευστότητας θα φύγουν κι άλλα χρήματα από την Ελληνική Οικονομία λόγω των νέων μέτρων που έρχονται από το φθινόπωρο.

Πάει λοιπόν και το όνειρο, της ίσης κατανομής των βαρών αφού οι μόνοι που δεν μπορούν να γλιτώσουν είναι κι αυτοί με τα μικρότερα εισοδήματα ή οι μικρομεσαίοι που έχουν και τα προϊόντα χαμηλότερης προστιθεμένης αξίας κι άρα μικρότερου κέρδους σε σχέση με τις μεγαλύτερες εταιρίες κι άρα μικρότερης συνεισφοράς σε φόρους.

Επίσης μεγάλο αγκάθι στην Ελλάδα είναι και η μαύρη οικονομία του δημόσιου τομέα. Που επίσης δεν υπάρχει καμία θέληση να αλλάξει το καθεστώς γιατί αυτό θα έφερνε τα κόμματα αντιμέτωπα με τους κομματικούς στρατους τους. Πως για παράδειγμα να διώξει το ΠΑΣΟΚ έναν Δημοσιο Υπάλληλο, όταν το ίδιο έπαιρνε βαλίτσες από την Siemens; Που ειρρήσθω εν παρώδω η Siemens αν και Γερμανική εταιρεία, αν και διακινεί σχεδόν απροκάλυπτα μαυρο χρήμα, είναι στο απυρόβλητο από το Γερμανικό κράτος που όμως κατηγορεί τους Ελληνες ως διεφθαρμένους (sic) ! Ενώ το Ελληνικό Κράτος που «θέλει» φορολογική δικαιοσύνη έκλεισε το θέμα της Siemens με ένα μικρό προστιμό με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς περαιτέρω διερεύνηση. Ετσι οι επίορκοι κρύβονται σήμερα κάτω από τις οριζόντιες απολύσεις δικαίων μόνο και όχι αδίκων από τον Δημόσιο Τομέα. Εξ-υγείανση !

Αλλά πάνω από όλα στη συνείδηση του Ελληνα το Κράτος είναι κακός διαχειριστής των φορων και των κόπων του. Το Κράτος είναι αυτό που αθέτησε όλες τις υποχρεώσεις του απέναντι στους Πολίτες από τους οποίους ζητάει να είναι συνεπείς. Ενώ για παράδειγμα βρήκαν 15 εκατομμύρια ευρώ για φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του Δημοσίου για την δημιουργία πράσινων δωμάτων στις ταράτσες σχολείων και άλλων κτιρίων του δημοσίου απο το ΥΠΕΚΑ (7/8/2013), όταν το χειμώνα υπήρχαν σχολεία χωρίς πετρελαίο ή σχολικά για απομακρυσμένα χωριά ενώ για πολύ λιγότερα απολύονται καθηγητές ! Ενώ όλοι μας θυμόμαστε το πάρτυ που έγινε τα προηγούμενα χρονια με τις Εθνικές Οδούς, τους Ολυμπιακούς του 2004, τα εξοπλιστικά για να καταλήξει τώρα ο λογαριασμός στον απλό φορολογούμενο.

Μιλούν για φορολογική δικαιοσύνη αυτοί που πέρυσι τον Φεβρουάριο κούρεψαν τις αποταμιεύσεις των Νοσοκομείων με το PSI για να σωθούν κάποια άγνωστα funds και φέτος οι ίδιοι αυτοπαρουσιάζονται ως οι Σωτήρες των Προβλημάτων που οι ίδιοι δημιούργησαν ! Ενώ ο Πολίτης, αν είναι τυχερός, θα πρέπει να βολευτεί σε κάποιο ράτζο σε διάδρομο.

Τέλος, τους διαφεύγει το γεγονός ότι για να υπάρχει φοροδιαφυγή πρέπει να υπάρχουν κερδη ! Με λουκέτα, ανεργία 30% και ύφεση δεν υπάρχει και το χρήμα στην αγορά για να φορολογήσεις. Ενώ ακόμη κι οι τελευταίες υγιείς επιχειρήσεις οδηγούνται στην φορολογική «ανυπακοή» σύμφωνα με έκθεση του ίδιου του ΔΝΤ (23/6/2013) αφού αν είναι συνεπείς πρέπει να πληρώσουν σχεδόν το 52% σε φόρους, ασφαλιστικές εισφορές, ΦΠΑ, Χαράτσι κι άλλους φόρους με κίνδυνο το λουκέτο.

Η πάταξη της φοροδιαφυγη λοιπόν δεν είναι τεχνικό ζήτημα, είναι πολιτικό. Οι κυβερνήσεις των μνημονίων είναι δεσμευμένες από τη διαπλοκή και τις συντεχνίες που δημιούργησαν τον πρόβλημα και δεν έχει ούτε τη θέληση, ούτε το σχέδιο να κανουν τις τομές που απαιτεί η Ιστορική συγκυρία για να βγούμε από την Κρίση.

Ενώ πριν από λίγα χρονια το να είσαι ασυνεπείς στις υποχρεώσεις σου, όχι μονο φορολογικές ήταν κοινωνικά κατακριτέο, ακόμη κι αν δεν είχες τα λεφτά, σήμερα όλο και περισσότερους ακούς, ότι δεν πλήρωσαν το τηλέφωνο, το Ρεύμα ή τον Φόρο και η ανταπάντηση είναι είτε κατανόηση ή αδιαφορία.

Ο Εριχ Φρομ στην «Υγιή Κοινωνία» είχε επισημάνει ότι οι δεσπότες κι οι άρχουσες κλίκες μπορούν να καταπιέζουν με την βια ή άλλους τρόπους και να εκμεταλλεύονται τους υπηκόους τους, αλλά δεν μπορούν ποτέ να αποτρέψουν τις αντιδράσεις για την απάνθρωπη αυτή μεταχείριση. Ολοι κάποτε αντιδρούν, ανάλογα με την Παιδεία, την Κουλτούρα και την ταξική συνείδηση κάθε φορά, αντιδρούν. Άλλοτε αντιδρούν δημιουργικά ωστε να φτιάξουν μια καλύτερη κοινωνία, άλλοτε καταστροφικά από την συσσώρευση μίσους, κι άλλοτε με απάθεια.

Η απάθεια κι παραίτηση από το κάθε τι , ώστε βαθμιαία δεν είναι σε θέση να εκτελούν τίποτα από όσα τους ανέθεσαν οι ηγεμόνες και το σύστημα της καταπίεσης τους.

Οσα σχέδια λοιπόν κι αν κάνουν για το μέλλον μας, χωρίς εμάς, θα είναι αδιέξοδα και ανεφάρμοστα χωρίς εμάς, τα επιχειρήματα τους κάποια στιγμή θα τελειώσουν οι απειλές και η βια δεν μπορούν να κρατήσουν μια πολιτική χωρίς κοινωνική συναίνεση. Γιατι δεν μπορεί να υπάρχει κοινωνία που να ευημερούν οι Αριθμοί χωρίς τους Ανθρωπους

το κείμενο δημοσιεύθηκε Στο ΧΩΝΙ της Κυριακής, 18 Αυγούστου 2013

(Πίνακας Salvador Dalí  Remorse or Sphinx Embedded in the Sand, 1931)